BİR ÇİÇEK TERAPİSTİNİN  İSYANI

Antalya Kaş ilçesinde yaşayan  Ayşegül Savaş Gökçeören mahallesinde  yaşayan bir çiçek aşığı , kiraladığı arazide Lavanta bahçesi kurarak  Çiçek homeopatisi ile Merhemler,çiçek suları imal ediyor. Kendisinin olmadığı bir saatte arazinin sahibi  lavanta bahçesine gelerek yerel basına sanki bu bahçeyi kendisi yaratmış gibi demeç veriyor. Bu duruma çok üzülen Ayşegül Savaş  bu konuda açıklama yaparak doğaseverlerden ,emekçi kadınlardan, dernek ve gazetelerden yardım istiyor.

Ayşegül Savaş   yaptığı açıklamada “ Tam 10 yıldır kaş Gökçeören mahallesinde yaşıyorum.Beni tanıyanlar iyi bilir,istikrarlı,azimli ve dürüstçe yaşamayı tercih eden,kendi inzivasında dağlarda yaşayan bir kadınım tam 47 yaşındayım ve 21 yaşında evladı olan bir anneyim.

Hacettepe Üniversitesi Devlet Konservatuvarı mezunuyum.Devlet Tiyatroları,Mersin Üniversitesi Öğretim Görevlisi kadrosunda yıllarca çalıştım.İçimde ki doğa ve toprak aşkı tam 10 yıl önce sevdiğim Akdenize Antalya Kaş dağlarına getirdi beni.Memuriyetimden ayrılıp içimde ki cesur kadınla yola çıktım. Kendime başka bir yaşam kurmanın mücadelesini verdim yollarca.

Buralara şehir yaşamının keşmekeşliğinden ve mülkiyetçi yapısı yüzünden yerleştim.Toprak Anayla çalışarak yine kendi yolumu yaşamımı oluşturmaya çalıştım.Tırnaklarımla kazıyarak ve gece gündüz okuyup araştırarak,eğitimler alarak kendimi toprağa ve onun kızları olan Çiçeklere adadım.Ben aileden zengin bir kadın olamadım hep kendi para mı kendim çabalayıp kazandım. Biriktirdiğim tüm emeklerimi Nepale giderek Geleneksel Şifa sanatları eğitimlerim ile donatmaya çalıştım. Ayurveda,Cromaterapia ve halen devam ettiğim Çiçek Terapi Eğitimim ile yol aldım.

"Mektephan" (eski bir taş mektebin restorasyonunda) ile başlayan İzne hayatım Lavanta Bahçemi kurma hayaline kadar devam etti. İsmail Gökçe ve ailesinden kiraladığım 3 dönümlük kıraç,asiti yüksek bir toprakta çalışmaya başlayalı ise tam 4 yıl oldu. Araziyi tarıma elverişli hale getirmek için babamın emekli maaşı ile kredilerle borçlanarak yaptım bu bahçeyi. Kimse inanmazken bana, ben kendime ve kararlılığıma güvendim. Kamyonlarla taşlar getirip gübreleyip tel çevirip bahçeyi bataklık halden çıkardım. Tonlarca kum ve taş için döktüğüm paralar için ağladım bazen.

Bugün bahçe bir çoğunuzunda takip ettiği üzere Lavanta bahçesine dönüştü ve kendi yağımı kendim çıkarıp tarım ilçeye kayıtlı çiftçilik belgemle resmiyet kazandım. Merhemler,çiçek suları,Çiçek homeopatisi ile hazırladığım,ilmek ilmek ördüğüm bu emeğe şimdi sahip çıkılmak isteniyor. Hiç sıkılmadan utanmadan mal sahibim gazeteye röportaj veriyor "ben yapıyorum" diye bu haktan reva mı sizlere soruyorum.Kirasını her yıl yüzde beş zamla ödediğim bu bahçede üstüne üstlük bir çiçek bile dikmeyen şahıs şimdi ben yapıyorum diye emeğimi çalıyor.

İlgili gazeteyi arayıp gerçekleri anlatmak ve emeğime yapılan bu saygısızlığı paylaşmak istedim.

Daha da bunun için ne yapmam gerekirse hazırım. Burdan tüm benim gibi olan Emekçi kadınlara,dernek ve gazetelere,medyaya sesleniyorum; desteklerinizi bekliyorum ve bu emek hırsızlığı için haykırıyorum.

Lütfen! Sesimi duyar mısınız...

Ayşegül Savaş

Anne/Çiftçi/Çiçek Terapisti/Emekçi “