Çocuklarımız, çocuk şarkıları söyleyerek büyümeliler

Dokuz Eylül Üniversitesi İzmir Devlet Konservatuvarı Piyano Ana Sanat Dalı öğretim görevlisi olarak çalıştıktan sonra kendi isteği ile emekli olan Piyanist Seyyal Saraç, müziğe çok küçük yaşlarda başlamış. Piyanist Seyyal Saraç ile müzik ve piyano eğitimi, piyano edebiyatı alanında çeşitli araştırmalarını konuştuk.

 Bize biraz kendinizden söz eder misiniz?

1959 yılında İzmir’de doğdum. Müzisyen olan babamın teşvikiyle ilkokul yıllarında piyanoya başladım. 1970-71 yılında İzmir Devlet Konservatuvarı Piyano Bölümü’ne girdim. 1979 Haziran’ında Piyano Bölümü yüksek devresini pekiyi derece ile bitirerek eğitimimi tamamladım. Aynı yılın Eylül ayında bitirdiğim okula sanatçı öğretmen olarak atandım. 1983 ve 1986 yıllarında Mimar Sinan Üniversitesi İstanbul Devlet Konservatuvarı’nın açtığı yaz kurslarına katılarak Devlet Sanatçısı Ayşegül Sarıca, Judith Uluğ ve Pekinel kardeşlerle çalışma olanağı buldum. 1985’de “Piyano Çalıyorum” başlıklı eğitsel piyano albümüm yayımlandı. Müzik ve piyano eğitimi ile piyano edebiyatı alanında çeşitli araştırmalarım müzik ve sanat dergilerinde yer aldı. 1994’te “Şarkı Söylüyoruz” adlı, çocuklar ve gençler için teksesli ve ikisesli şarkılardan oluşan albüm yayınlandı.  

İlk kitabınızı çıkartmayı ne zaman ve nasıl düşündünüz?

Konservatuvar’da öğretim görevlisi olarak çalıştığım dönemdi ve kızım küçüktü. Çocuklarımız, çocuk şarkıları söyleyerek büyümeliler. Çocuk şarkılarının sözleri ve müziği ile onları eğiten, düzeyli bir müzik beğenisi kazanmalarına yardımcı olacak şarkılar öğrenmeliler. Yıllar sonra ilköğretim arkadaşları bir araya geldiklerinde söyleyecek okul şarkıları bulabilmeliydiler. Bir eğitimci ve anne olarak bu düşünceler beni “Şarkı Söylüyoruz” kitabımı hazırlamaya yöneltti. 1994 yılında “Şarkı Söylüyoruz” yayımlandı.   

“Alaturka” ve “Piyano Çalıyorum” fikri nasıl oluştu?

1999 yılında emekli olduktan sonra “Alaturka” kitabım çıktı. “Alaturka” çalışmam bir isyan gibiydi. Yirmi yılı aşkın piyano öğretmenliğim sırasında, öğrencilerime yabancı ülkelerin halk şarkılarından, operetlerden ve ünlü batı müziği eserlerinden uyarlamalara, yorucu piyano çalışmalarını daha zevkli kılmak için bol bol yer verdim. Niçin bizim şarkılarımız, saz eserlerimizden uyarlamalar çalınmasın diye hep düşünmüştüm. Halk müziğinden esinlenen piyano parçaları az da olsa vardı ve bunları severek çalıyorduk. Geleneksel Türk müziği’mizden uyarlanmış örnek yoktu. Bu düşüncelerle “Alaturka”yı hazırladım.

“Piyano Çalıyorum” da öğrenciyi en baştan alarak iyi denebilecek bir düzeyde piyano çalabilmeye kadar ilerletmeyi amaçladım. Kitap satışları çok iyi oldu. “Piyano Çalıyorum” beşinci baskısı çıktı. Avusturya’dan kitabım için istek geldi, piyano severlere kitabımı ulaştırdım.  

Sizi yazmaya özendiren şeyler nedir?

Yılların verdiği birikim var. Konservatuvar’da öğretmen olarak ve özel dersler verdiğim uzun yılların deneyimini paylaşmak istedim. Dünyaya açılmalıyız fakat "Geleneksel Türk Müziği”ne sahip çıkmamız gerektiğini düşünüyorum.

Başka kitap çalışmalarınız var mı?

Müzikolog olan eşim Muzaffer Saraç ile birlikte piyano tarihi üzerine kitap çalışmamız var.   

Sizin beğendiğiniz bestekarlar kimlerdir?

Chopin, Schumann. Türk bestekarlarımızdan Münir Nurettin Selçuk ve Timur Selçuk.

Çok severek okuduğunuz bir roman var mı?

Ahmet Hamdi Tanpınar’ın “Huzur” romanı.